Δυστυχώς, ακόμα και στις μέρες μας, θεωρείται δύσκολο το να μιλήσει κάποιος για τις σχέσεις των LGBT. Η κατάσταση ευτυχώς είναι πολύ καλύτερη μεν σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, παρόλα αυτά χρειάζεται ακόμα αρκετή δουλειά. Και αν σε θεωρητικό επίπεδο πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι όντως οι LGBT πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα, υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία στο συναισθηματικό και στο πρακτικό επίπεδο. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν θα ήθελε κάποιος σημαντικός του άλλος (π.χ. αδερφός, παιδί) να ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Πρέπει όμως να περάσουμε από το στάδιο της θεωρητικής αποδοχής και στο πρακτικό στάδιο, να μην νιώθουμε άβολα μπροστά σε ένα άτομο LGBT, και να φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο όπως θα φερόμασταν και σε οποιοδήποτε άλλο, έχοντας πάντα κατά νου ότι τα πεπραγμένα, οι αξίες, και ιδέες ενός ατόμου σε άλλους τομείς (που δεν έχουν σχέση με τη σεξουαλική προτίμηση) είναι αυτά που καθορίζουν την αξία ενός ατόμου και την στάση μας απέναντί του.
Μια βασική διαφορά που αφορά τα LGBT άτομα είναι το ότι αντιμετωπίζουν αρκετά το κοινωνικό στίγμα. Δεν μπορούν να αποκαλύψουν την σχέση τους, δεν μπορούν να χαρούν απλά καθημερινά πράγματα που για τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια είναι απλή καθημερινότητα. Αν μιλήσουν για την σχέση τους είναι πιθανό να πληγώσουν τους σημαντικούς τους άλλους (π.χ. οικογένεια), και έτσι μπαίνουν σε ένα ψεύτικο δίλημμα, είτε να καταπιέσουν τη σχέση τους είτε να στεναχωρήσουν τους δικούς τους ανθρώπους. Οι ενοχές συχνά δεν παρουσιάζονται μόνο ως προς αυτό το ζήτημα, αλλά από αρκετά νωρίτερα, καθώς μπορεί να ακολουθούν το άτομο από την πρώτη στιγμή που άρχισε να ανακαλύπτει (πιθανώς σε εφηβική ηλικία) ότι έχει διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Τα <πειράγματα> σε σχολείο, σε χώρους εργασίας, ή κοινωνικές συναντήσεις δεν έχουν καθόλου αθώο χαρακτήρα. Χρειάζεται δυστυχώς αρκετό σθένος και τόλμη για να μπορέσει ένα LGBT άτομο να υποστηρίξει το διαφορετικό σεξουαλικό του προσανατολισμό, κάτι το οποίο είναι εντελώς μη λογικό, καθώς κάτι αντίστοιχο δεν χρειάζεται σε κανένα βαθμό από τα ετεροφυλόφιλα άτομα.
Συχνά αναφέρεται, ακόμα και από θετικά προσκείμενους ανθρώπους στα LGBT άτομα, ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι μια επιλογή (π.χ.< εμένα δεν με πειράζει, επιλογή του είναι>). Αυτό είναι κάτι εντελώς λανθασμένο ως άποψη. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι κάτι που συμβαίνει αυθόρμητα, πηγαία, δεν σχετίζεται με κάποια επιλογή την οποία κάνουμε, σκεπτόμενοι π.χ. τα υπέρ και τα κατά. Όπως ένας ετεροφυλόφιλος άνδρας δεν μπήκε ποτέ στην διαδικασία να επιλέξει το από ποιο φύλο έλκεται, απλά νιώθει έλξη για το γυναικείο, το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με τα LGBT άτομα. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια εκούσια επιλογή. Είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι υπάρχουν τρία διαφορετικά πράγματα: το βιολογικό φύλο (τι γεννητικά όργανα υπάρχουν), το τί νιώθει ο καθένας (αν νιώθει άνδρας, γυναίκα, ή κάτι άλλο), και το από ποιον έλκεται (αν έλκεται από άνδρες, γυναίκες, ή και τα δύο φύλα). Μπορεί κάποιος άνθρωπος να έχει γεννητικά όργανα άνδρα, να νιώθει γυναίκα, αλλά να έλκεται από γυναίκες. Δεν υπάρχει κάτι κακό σε αυτό, και ευτυχώς ο σεξουαλικός προσανατολισμός έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται ανωμαλία ή διαταραχή στα ψυχιατρικά εγχειρίδια.
Στη συνέχεια θα δοθούν κάποιες πληροφορίες έτσι ώστε να διαφανεί ότι οι σχέσεις των LGBT ατόμων δεν έχουν ιδιαίτερες διαφορές σε σχέση με αυτές των ετεροφυλόφιλων. Ως προς την ικανοποίηση από τη σχέση, δεν φαίνεται να υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα ομοφυλόφιλα και τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, στα ομοφυλόφιλα η ποιότητα της σχέσης βασίζεται στην εμπιστοσύνη και στην καλή επικοινωνία. Οι συγκρούσεις που παρουσιάζονται μέσα στην σχέση, όπως και οι ικανότητες για επίλυση αυτών, δεν διαφέρουν επίσης. Μια βασική διαφορά είναι ότι συχνά στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια η σχέση συχνά δεν αποκαλύπτεται στον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο. Ο χωρισμός είναι επίσης μια στρεσογόνα και δύσκολη διαδικασία, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια.
Αν και το παρακάτω δεν είναι απόλυτο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, φαίνεται ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια ανδρών κάνουν περισσότερο σεξ σε σχέση με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, ενώ τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια γυναικών κάνουν λιγότερο σεξ. Όπως και στα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, τα άτομα εκτιμούν την αγάπη, τη στοργή, την αξιοπιστία, ενώ δίνουν σημασία στα κοινά ενδιαφέροντα ή τις κοινές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Οι άνδρες δίνουν περισσότερη βαρύτητα στη φυσική εξωτερική έλξη, ενώ οι γυναίκες σε χαρακτηριστικά προσωπικότητας. Στα ομόφυλα ζευγάρια, συμβαίνει περισσότερο συχνά το να προκύπτει η ερωτική σχέση μετά από μια φιλική σχέση, ιδιαίτερα στις γυναίκες, σημειώνεται όμως ότι αρκετές ομοφυλόφιλες γυναίκες βρίσκουν αρκετά δύσκολο αυτόν τον τρόπο. Πάντως, τα ομόφυλα ζευγάρια τείνουν γενικότερα να κρατάνε περισσότερη επικοινωνία με πρώην συντρόφους. Σε σχέση με το νοικοκυριό, τα ομόφυλα ζευγάρια παρουσιάζουν μεγαλύτερη ισότητα από τα ετεροφυλόφιλα, καθώς συνήθως και οι δύο φέρνουν εισόδημα στο σπίτι, ενώ και οι δουλειές του νοικοκυριού κατανέμονται περισσότερο ισότιμα. Τέλος, οι ομοφυλόφιλες γυναίκες φαίνεται να έχουν λιγότερες δυσκολίες σε σχέση με τον οργασμό σε σχέση με τις ετεροφυλόφιλες. Σε αυτό πιθανότατα παίζει ρόλο το ότι δαπανάται περισσότερος χρόνος σε μια σεξουαλική συνεύρεση, τα άτομα φιλιούνται περισσότερο ενώ υπάρχει περισσότερο άγγιγμα σε μη γεννητικές περιοχές, αλλά και στην περιοχή της κλειτορίδας. Δεν υπάρχει η αναγκαιότητα επίτευξης οργασμού μόνο με κολπική διείσδυση, κάτι που δυστυχώς συχνά υπάρχει στα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, τα οποία λόγω της λανθασμένης αντίληψης που συχνά έχουν σχετικά με το ότι ο οργασμός <πρέπει> να γίνεται κατά την διείσδυση στον κόλπο, ίσως έχουν περισσότερο στρες, ενώ δεν αφιερώνουν πολύ χρόνο σε προκαταρκτικά και σε άγγιγμα μη γεννητικών περιοχών, θεωρώντας παράλληλα την επίτευξη οργασμού μέσω του ερεθισμού της κλειτορίδας κάτι υποδεέστερο, αγνοώντας όμως ότι κάθε γυναίκα λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο να γίνει αντιληπτό ότι διάφορα στερεότυπα που αφορούν τα ομόφυλα ζευγάρια δεν ισχύουν. Ένα τέτοιο στερεότυπο είναι το να θεωρείται ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι ικανοί να εμπλακούν σε μια μακροχρόνια σχέση που χαρακτηρίζεται από αγάπη και οικειότητα, και το ότι δεν μπορούν να είναι λειτουργικοί σε μια σχέση και καταλήγουν μόνοι. Άλλο ένα στερεότυπο είναι η αντίληψη για το ότι πάντα στην σχέση των ομόφυλων ζευγαριών κάποιος υιοθετεί τον ανδρικό και κάποιος τον γυναικείο ρόλο. Τα παραπάνω στερεότυπα δεν ισχύουν, καθώς τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν να δημιουργήσουν και να κρατήσουν μια βαθιά ειλικρινή και γεμάτη αισθήματα και αγάπη σχέση.
Σάκης Καφφεσάκης